van hemel naar hel en weer terug...

Buenos dias vanuit een zonovergoten Florianopolis! Bij het schrijven van mijn laatste bericht hadden Wouter en ik het plan om langs te gaan bij Marc Jean en zijn familie. Dit hebben we gedaan. We namen de taxi naar de buitenwijk van Curitiba en daar werden we al opgewacht door Marc. Wat volgde was een drie uur lange verfrissende ontmoeting met een fantastisch mooie Braziliaanse familie. Bij binnenkomst in zijn kleine maar gezellige woning toonde Marc gelijk zijn grote Beatles collectie. Onder genot van een lekkere pizza hadden we mooie gesprekken met Marc, zijn vrouw en twee dochters over van alles en nog wat. De tijd vloog voorbij! Gisteren ontving ik een mail van Marc wat aantoont wat een, in onze ogen, klein bezoekje kan doen met mensen. Hier een klein citaat uit zijn mail:

My family and I always think of you because you both have
left traces of joy,kindness and frienship.We will never forget
you passage in my house and hope that you both will come back
one day because you´ll always be received with opened arms.

De volgende dag wachtte ons een busreis van 4 uur naar Florianopolis. Dit grote eiland is werkelijk een plaatje! Uitgestrekte mooie stranden, rotsen, mooie vissersdorpjes en wederom mooie mensen! Gelijk na aankomst kregen we gelijk weer een leerpunt te verwerken. Zonder te weten waar ons hostel was ploften we in een taxi. een half uur later en 60 real lichter kwamen we tot het besef dat we beter de bus hadden kunnen nemen. verschil in prijs? Een slordige 53 real! Na aankomst in het hostel was het tijd om een zwembroek te kopen (eindelijk!) en de middag konden we heerlijk op het overvolle strand liggen. Brazilianen hebben de gewoonte om vooral zo dicht mogelijk bij elkaar te liggen. De zee is hier super van temperatuur en de stranden geel en zacht. Dan nu het verhaal over ons mooie avondavontuur. Na het inslaan van wat broodjes en beleg besloten we die avond te eten aan het strand. Al snel kregen we bezoek van een local genaamd Rudi, die vlak achter ons gitaar begon te spelen. Sociaal als we zijn was het contact snel gelegd. Binnen een uur zaten we met 6 mensen en binnen twee uur met 20! Wodka, cola, twee bekers en een dolle boel op het strand. Op dat moment maakte hygiene me even niet meer uit. Wat een mooie mensen! Die avond zaten we tot 2 uur op het strand.Tot dat moment waanden we ons in de hemel...

Na terugkomst in de hostel begon het echter al snel het gedeelte: hel... Ik schrijf dit op mijn blog omdat ik vind dat ik niet alleen de leuke dingen moet beschrijven, maar ook de minder leuke gebeurtenissen. Rond een uurtje of 6 werden we opgeschrikt doordat onze kamergenoot (even vooropgestelt: ik vertrouwde onze kamergenoten vanaf het begin al niet) binnen kwam met een meisje. Voor dat ik er erg in had waren ze schuin boven mij bezig sex te hebben zonder in te gaan op mijn protest. Ik besloot mijn hoofd maar onder de deken te stoppen. Tot dat moment dacht ik dat het meisje akkoord ging. Het was te bizar voor woorden wat er vervolgens gebeurde. Nadat de jongen klaar was kwam hij zelfvoldaan naar beneden om vervolgens mij te vragen of ik ook wilde! Toen ik duidelijk was dat ik dat niet van plan was vroeg hij zijn onderbuurman. Toen ben ik maar naar buiten gelopen. Later hoorde ik van wouter dat de onderbuurman vervolgens naar boven is gegaan om zichzelf boven haar te bevredigen. Jullie weten niet wat voor misselijk gevoel je krijgt als je dat hoort. Ik ben toen weer in bed gaan liggen en merkte toen hoe vier jongens het meisje van het bed af tilden. Toen merkte ik pas dat het meisjes totaal van de wereld was! Die ochtend zat ik samen met Wouter als verdooft aan het ontbijt terwijl onze kamergenoten om ons heen rustig en relaxed zaten te ontbijten. Ze deden alsof er die nacht niets gebeurd was! We besloten direct te vertrekken naar een ander hostel op het eiland. We kwamen tot de conclusie dat het meisje waarschijnlijk gedroggeerd is met alcohol of drugs en meegenomen is om vervolgens weer gedumpt te worden... Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt en bemerkte dat het me verdrietig maakte en lam sloeg die dag. Alsof er een sluier over je heen ligt. We besloten voor elkaar te bidden dat dat wat er gebeurt is geen negatieve invloed op ons zou hebben. Ik merkte al snel dat ik weer bij positieven kwam. Zo bizar hoe liefdeloos en gruwelijk die jongens met een meisje om gaan. Ze weten totaal niet wat liefde is. Op dat moment besef je maar weer hoe gelukkig je bent met een opvoeding zoals ik die zelf gehad heb en dat God je leert hoe je naar meisjes dient te kijken en hoe je met ze moet omgaan. Hoe bizar hoe een super leuke avond kan omslaan in een deceptie!

Bij binnenkomst in het andere hostel in het centrum (het andere hostel was bij het strand in het noorden) merkte ik dat de sfeer hier totaal anders was. Vriendelijk, gemoedelijk, eigenlijk gewoon normaal. De afgelopen twee dagen hebben we lange wandelingen gemaakt over stranden, rotsen, langs vissersdorpjes en door de mooie natuur! Het eiland is werkelijk fantastisch. Vanmiddag wacht ons nog een lekker dagje aan het strand. Voor het eerste in dagen is het strablauw in plaats van bewolkt en regenachtig. Om 16.00 uur vandaag wacht ons een lange busreis naar Foz de Iquazu waar wij een bezoek gaan brengen aan de watervallen!

Tot slot nog een bedankje voor alle krabbels en mails! Bij het lezen zit ik werkelijk met een glimlach achter de computer. Foto´s volgen spoedig! Het ga jullie goed in Nederland!

p.s. excuses als deze blog misschien wat hard overkomt.

groet mede namens Wouter,

Joost